หลวงปู่เชย อมโร , พระเกจิเมืองจันทร์ , และคณาจารย์สายตะวันออก

สมัยตอนบันปรายชีวิตหลวงปู่ จะมีลูกศิษย์มาขอความเมตตามากขึ้นเรื่อยๆ มีทุกรูปแบบ บ้างก็มาขอธรรมมะเพื่อแก้ไขปัญหาชีวิต บ้างมาถอดคุณไสย บ้างก็มาขอให้ปลุกเสกวัตถุมงคล ลงตระกรุดบ้าง ซึ่งหลวงปู่จะจารให้กับเองกับมือทุกดอก และต้องฝากเอาไว้เป็นเดือนๆ บางทีหลายเดือน เพราะมีคนเอามาฝากลงมาก คิวยาวเป็นร้อยดอกเลย ตอนหลังท่านก็เลยงดที่จะรับ แต่ก็ยังมีลูกศิษย์ที่ศรัทธา อยากได้ ทั้งๆที่ท่านก็บอกเป็นนัยยะแล้วว่า มันจะลงไม่ทันแล้วนะ แต่ก็ยังมีผู้อ้อนวอนท่าน แต่ท่านก็ขัดไม่ได้ ท่านเคยบอกว่า ลงตะกรุดนี่ไม่ใช่ของเล่นๆนะ ทกครั้งที่จะลง ต้องยกครูก่อน ต้องเชิญท่านมาประสิทธิ์ให้ทุกครั้ง และการลงก็ต้องตั้งจิตให้ดีไม่พลั้งเผลอ เพราะจะลงผิดไม่ได้เลย และการลงตะกรุดตามตำหรับของหลวงปู่ ท่านจะลงถมกันถึง 6ครั้ง ต่อตะกรุด1ดอก การลง(จาร)และการปลุกเสกนั้น ท่านจะเลือกทำในวันดีเท่านั้น นั่นก็คือ วันอธิบดี และวันธงชัย ซึ่งภายในหนึ่งอาทิตย์จะมีวันดีแบบนี้เพียงแค่ 2วัน หากใครเป็นลูกศิษย์ที่ไปมาหาสู่กับหลวงปู่ จะทราบกันดีว่า หากวันใดเป็นวันมงคลดังกล่าว หลวงปู่จะไม่รับแขกทั้งวัน ท่านจะอยู่แต่ในห้องทั้งวันทั้งคืน บางทีไม่ได้ฉันข้าวด้วย เพราะท่านต้องทำพิธีลงตะกรุด ลงเครื่องรางต่างๆ และอธิษฐานจิตวัตถุมงคลของลูกศิษย์ทั้งหลายที่เขาเอามาฝาก ท่านจะทำให้อย่างดีที่สุด เพื่อให้ผู้เอาไปใช้จะได้ใช้มั่นใจ และใช้ได้ผลดี หากว่าของที่เอามาฝากลงยังไม่เสร็จ หรือปลุกเสกยังไม่ดีพอ หลวงปู่ท่านจะไม่ยอมคืนให้เด็ดขาด ท่านทำให้ดีเสมอกันทุกๆคน ทั้งๆที่หลวงปู่เองก็มีโรคประจำตัวไม่ค่อยสบาย แต่ท่านไม่เคยแสดงอาการให้เห็น
หลวงปู่มีพระเมตตาที่สูงมาก ไม่เคยรังเกียจใคร ไม่ว่าจะยาก ดี มี จน ทุกชนชั้นเสมอเหมือนกันหมด ใครมาขอให้ทำอะไรไม่เคยปฏิเสธให้เขาเสียใจ แต่ระยะหลังมาท่านงดรับกิจนิมนต์ทุกที่ เพราะเนื่องด้วยสังขารไม่ค่อยอำนวย และเกรงว่า หากมีลูกศิษย์ที่มาขอความเมตตาที่อาศรม กลัวเขาจะไม่ได้พบท่าน ท่านจะอยู่ที่อาศรมทุกวันไม่ไปไหน ถ้าไม่จำเป็น อาจมีบ้างที่ต้องทำสังฆกรรม ในวันพระใหญ่ จะมีลูกศิษย์มารับเพื่อร่วมลงอุโบสถ ฟังพระปาฏิโมกข์ ในวัดที่ใกล้เคียง






.

 

ไม่ทราบท่านทุเรียนทอด ได้รับตระกรุดท่านบ้างหรือเปล่าครับ

 

ก็มีบ้างครับ เคยฝากท่านทำให้ 2ดอก ตอนสมัยที่เรียนอยู่เทคนิค บอกท่านว่าจะขอให้หลวงปู่ทำให้ ว่าจะเอาไว้ป้องกันตัว ท่านก็บอกว่า ถึงจะมีของดีแต่ก็อย่าประมาท ให้หมั่นระลึกถึงคุณพระรัตนไตร คุณพ่อ คุณแม่ ครูบาอาจารย์อยู่เสมอ ฯลฯ

 

ผมเคยรู้จักน้าคนหนึ่ง ตอนสมัยผมบวชอยู่เมื่อประมาณ 8ปีก่อน แกชอบมาทำบุญที่วัด(ที่ผมบวช) ผมได้ข่าวว่าน้องชายแกมีตะกรุดของหลวงปู่เชยอยู่ แกเล่าให้หลวงพี่ที่วัดฟังว่า หลวงปู่ท่านเคยทำให้น้องแก 2ดอก แกเลยขอมา 1ดอก ตอนหลังพระหลวงพี่ที่วัดนี้ก็ขอแกไป พอผ่านไปได้ไม่ทันถึงอาทิตย์เลย แกก็มาขอคืนหลวงพี่ก็เสียดายไม่ยอมคืนให้ ถามแก แกเลยบอกว่าตอนที่น้องชายไปทำบุญกับหลวงปู่ ก็ไม่ได้ขออะไรจากท่าน แต่หลวงปู่เดินเข้าไปหยิบตะกรุดในห้องออกมาให้น้องชายแก 2ดอก แล้วก็สั่งว่า ให้เอาตะกรุดนี้ไปคาดติดตัวตลอด ไม่ว่าจะไปไหนก็อย่าลืมคาดไปด้วย แล้วน้องแกก็ถามหลวงปู่อีกว่า ตะกรุดนี่ดียังไงครับ ท่านก็บอกว่า ตามแต่อธิษฐานเอา นั่นหละพอกลับมาก็เอามาฝากพี่ชาย 1ดอก แกก็คาดเอง 1ดอก ก็ใช้มาแล้วหลายเดือน พอมาเมื่อสองวันก่อนน้องชายเพิ่งโดนยิงมา ตรงที่หลัง 2นัดแต่ไม่เข้า น้องชายก็เลยมาถามถึงตะกรุดที่ว่า ว่าอยู่ไหนน้าแกก็เลยมาถามหลวงพี่ที่วัด ว่าจะมาขอคืนได้ไหม จะให้แลกกับอะไรก้อได้...

อีกเหตุการณ์หนึ่งหลวงปู่ท่านเคยเล่าให้ฟัง ว่ามีคนได้ตะกรุดจากท่านไป ตอนมาขอ ท่านเห็นหน้า ท่านก็รู้สึกแล้วว่าคนๆนี้แปลกๆ แต่ท่านก็ให้ไปดอกนึง แต่กำชับว่า ถ้าโยมเอาไปแล้วอย่าไปทำชั่วทำเลวนะ คุณพระท่านจะคุ้มครองแต่คนที่มีศีลธรรม พอได้ไปก็พาเพื่อนมาขออีก แต่เพื่อนคนนี้ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรมาก(ซึ่งผมเข้าใจว่า หลวงปู่ท่านจะทราบได้ด้วยเจโตฯญาน) ท่านก็ให้ไปอีกดอกนึง นั่นแหละพอปีกว่าๆได้คนที่ได้ตะกรุดไปคนแรก ก็ไปโดนตำรวจ 5คนไล่ยิง เพราะข้อหาไปชิงทรัพย์และฆ่าเขาตาย ระหว่างที่ตำรวจทั้ง 5นายไล่ยิงคนร้ายรายนี้ ทั้งๆที่เป้าหมายก็อยู่ในระยะประชิดแต่ยิงอย่างไรก็ยิงไม่ถูก จนกระทั่งตำรวจทั้ง 4นายกระสุนปืนหมดลงแล้วจึงหยุดยิง แต่ตำรวจนายที่ 5เหลือกระสุนปืนเพียงแค่นัดเดียวก็เลยไม่กล้ายิง รอจนกว่าจะจับตัวได้ก่อน ทางคนร้ายเห็นว่าตำรวจไม่ยิงตนแล้วก็คิดว่ากระสุนปืนของทางตำรวจหมดแล้วก็เลยได้ใจ คิดจะล้อตำรวจ ก็เลยโก่งตูด แล้วก็ด่าพ่อตำรวจ ตำรวจคนสุดท้ายที่เหลือกระสุนนัดสุดท้าย เห็นดังนั้นก็เลยบันดาลโกรธ จึงใช้ปืนยิงลูกนัดสุดท้ายใส่คนร้าย ปรากฏว่า กระสุนนัดนั้น ได้วิ่งเข้าไปที่ รูทวาร ของคนร้าย จึงทำให้ตำรวจสามารถจับกุมได้โดยละม่อม พอเหตุการณ์ผ่านไปคนที่ได้ตระกรุดคนที่สองก็มาเล่าให้หลวงปู่ฟัง ถึงเพื่อนตนที่ถูกไล่ยิง แคล้วคลาดตลอดเพราะมีตะกรุดของหลวงปู่ให้ไป แต่กลับไปด่าพ่อตำรวจ ประกอบกับได้ก่อกรรมทำชั่ว ก็เลยต้องรับกรรมไปโดยระเบียบ

ส่วนประสบการณ์ส่วนตัวของผมก็ไม่ค่อยมีอะไรมาก จะมีก็แต่เหตุการณ์นึง ไม่รู้เหมือนกันนะครับว่าเป็นความบังเอิญ หรือว่าปาฏิหาริย์ มีอยู่วันนึงผมกับคุณอาได้เดินทางไปต่างจังหวัด บนถนนสายนี้รถโล่งมาก เพราะเลนใหญ่ เราก็ขับกันไปช้าๆไม่รีบ แต่สักพักนึง มีอะไรไม่ทราบตกตรงหน้ากระจกรถ ทั้งๆที่ข้างหน้าเราก็ไม่มีรถวิ่งแต่อย่างใดเลย ส่วนข้างทางก็เป็นทุ่งนาโล่งๆ ผมกับคุณอาก็แปลกใจ และพยายามมองดูสิ่งแปลกปลอมตรงกระจกหน้ารถว่า มันคืออะไร แต่ก็สรุปไม่ได้เพราะเรามองไม่ถนัด มันคล้ายๆหินก็ไม่ใช่ กระดูกก็ไม่เชิง คุณอาผมจะจอดรถดูก็ไม่ค่อยกล้า(ไม่กล้าไปจับดู) ทำให้ผมคิดถึงบริเวณพื้นที่แถบนี้จะมีเสียงเล่าลือกันถึงนักเล่นคุณไสย หรือผู้ร้อนอาคมชอบปล่อยของ อะไรต่างๆนี่แหละ แต่เราก็ยังไม่แน่ใจนักเราพยายามคิดว่าสิ่งนี้มันคือก้อนหิน แต่เราก็อุ่นใจเพราะตรงกระจกมองหลังตรงหน้ารถเรา แขวนตะกรุดพระเจ้าปิดไฟ ของหลวงปู่เชยอยู่ พอกลับมาถึงที่บ้าน ผมก็ลองมาช่วยกันดูว่ามันคืออะไร ปรากฏว่า สิ่งที่สงสัยนั้นมันคือชิ้นส่วนกระดูกของมนุษย์แน่นอน อีกทั้งยังเป็นกระดูกที่ผ่านการเผาไฟแล้วอีกด้วยเพราะมันมีรอยของเขม่าควันไฟ เราทุกคนก็เลยลงความเห็นกันว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ต้องมีใครปล่อยคุณไสยมาตามอากาศ บังเอิญรถของเราไปขับผ่าน แต่โชคดีมีตะกรุดของหลวงปู่เชยอยู่หน้ารถคุ้มครองอยู่ด้วย เป็นธรรมดาเมื่ออำนาจของพระพุทธคุณ ปะทะอำนาจของคุณไสยดำ อำนาจของพุทธคุณของประสุปฏิปันโณก็จะล้างอำนาจของคุณไสยดำ ทำให้ของที่ส่งมา กลับคืนรูปเดิมในทันใด....

โปรดใช้วิจารณญานด้วยครับถึงทุกสิ่งที่ผมนำมาเสนอ เพราะสิ่งดังกล่าวยากจะพิสูจน์ครับ






.

 

ผ้า(ยันต์)แดง ยันต์สี่เกลอ

มีอยู่เรื่องหนึ่งผมได้เจอลุงคนหนึ่ง บ้านอยู่หนองคล้า อ.ท่าใหม่ จ.จันทบุรี ได่เล่าให้ฟังว่า แกมีผ้ายันต์แดงอยู่ผืนนึง หลวงปู่ลงลงยันต์สี่เกลอเอาไว้ ลักษณะยันต์สี่เกลอก็เหมือนกับด้านหลังเหรียญรุ่นแรกของท่าน จะลงหัวใจ(อะไรไม่รู้)อ่านว่า จุ จู จัน จู (ได้ข่าวว่า เป็นคาถาที่ท่านได้จากในนิมิตร) หลวงปู่ให้แกมาหนึ่งผืน แล้วก็เพื่อนแกอีกหนึ่งผืน แล้วแกก็ถามว่าดียังไงละครับท่านพ่อ(ท่านพ่อเป็นคำที่คนท้องถิ่น ใช้เรียกพระเถระ) ท่านบอกว่าแคล้วคลาดสูงนัก แล้วอย่างนี้ผมจะขอลองได้ไหมครับ หลวงปู่บอกว่า จะไปลองทำไมไม่เชื่อใจกันรึไง เชื่อครับ!! แต่อยากจะเห็นปาฏิหาริ์สักครั้งนึง ตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยเห็นเลย หลวงปู่ท่านก็คงเห็นว่าแกคงอยากจะขอทดสอบจริงๆ ไม่ได้มีใจลบหลู่ก็เลยอนุญาต ให้เอาไปขึงไว้กับต้นมะพร้าว แล้วก็ลองทดสอบยิงด้วยปืนของตำรวจคนหนึ่งที่ตามแกมาด้วย ตอนแรกกะจะลองแค่ 3นัด แกก็ทดสอบความแม่นยำของแก โดยยืนห่างจากต้นมะพร้าวที่มีผ้ายันต์ผูกไว้ ประมาณ 3เมตร ยิงไป 2นัดแรกไม่ถูก แกก็ขยับเข้ามาอีกประมาณหนึ่งเมตร แล้วก็ยิงนัดที่ 3 ก็ไม่ถูกอีก เลยตัดสินใจยิงนัดที่4-5 ก็ยังไม่ถูก ทีนี้แกก็เลยขยับเข้าไปอีก ห่างจากผ้ายันต์เพียง 1ฟุตเท่านั้น ระยะนี้เรียกว่า ต่อให้เด็กหลับตายิงก็ไม่มีทางพลาดแน่นอน เชื่อหรือไม่นัดที่ 6ก็ยังยิงไม่ถูกอีก ทีนี้ทุกคนที่เห็นเหตุการนั้นก็กราบขอขมา และอ้อนวรขอผ้ายันต์แดง ของหลวงปู่กันอีก แต่หลวงปู่ท่านไม่ให้ บอกว่า ไม่มีแล้วหมด แต่พวกแกก็อ้อนวอนจนกระทั่งหลวงปู่ใจอ่อน แล้วก็นัดให้มาเอาวันหลัง แถมหลวงปู่ยังสอนเรื่องการลองทดสอบพุทธคุณโดยการทำแบบนี้ มันไม่ใช่ของดี เพราะเป็นการลบหลู่คุณพระ ครูบาอาจารย์ หากว่าใครตั้งอยู่ในศีล ในธรรม วัตถุมงคลก็ไม่จำเป็นต้องใช้ เพราะธรรมจะรักษาเราไม่ให้ตกไปในทางที่ชั่ว อีกทั้งยังปลอดภัยจากอันตรายทั้งปวง ถึงกาลลับโลกจากไปก็ยังไปสู่สุขติภูมิ...ฯลฯ






.

 

ตามรูปรบกวนข้อมูลท่านทุเรียนทอดด้วยครับ ประวัติการสร้างและพิธีกรรม พรรคพวกที่เป็นเซลส์แมนวิ่งงานทางแถบเมืองจันทน์เคยแบ่งวัตถุมงคลของหลวงพ่อให้ไว้หลายองค์อยู่แต่ไม่รู้ประวัติความเป็นมามีอีกหลายอย่างครับเดี๋ยวจะทยอยถ่ายรูปลงไว้ และขอบคุณล่วงหน้าครับสำหรับข้อมูล..

 

พอดีไปค้นดูเจอหลายอย่างครับแต่ไม่ทราบข้อมูลครับ รบกวนคุณทุเรียนทอดครับ

 

เอาทีละอย่างละกันนะครับพี่ กวาวชไม

สำหรับองค์นี้เป็นสมเด็จปรกโพธิ์ รุ่นแรกของหลวงปู่ครับ สร้างปี พ.ศ.2515 ตอนสมัยที่หลวงปู่เชย เป็นเจ้าอาวาสอยู่วัดหนองหงษ์ หลวงปู่ทำเองทุกขั้นตอน ตั้งแต่ทำแม่พิมพ์เอง ทำมวลสารเอง อาทิ มหาว่านมงคลต่าง หลายชนิด ที่ปลูกเอง และที่ไปขอปันจากลูกศิษย์ที่เล่นว่าน หลวงปู่จะเอามาปลูกที่วัดแล้วรดด้วยน้ำมนต์ทุกวัน , ผงอิทธิเจที่เขียนแล้วลบเอง , ผงยา 7ชนิด , ดินมงคลศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ มากมาย , น้ำพระพุทธมนต์จากที่ต่างๆ , ผงพระเก่าๆที่ชำรุด , ฯลฯ จำนวนสร้างประมาณ 500องค์ ปลุกเสกกันเป็นปีๆ (อาจจะหลายปี) ก่อนจะเอามาแจกครับ น่าใช้ หายาก และมีประสบการณ์แคล้วคลาด อยู่ยง คงกระพันสูงมากครับ (ท้องถิ่งเล่นหากันถึง 4,000-4,500)


ส่วนองค์นี้ เป็นพระขุนแผน(ยอดขุนพลอ่าวคุ้งกระเบน) จัดสร้างโดยคณะศิษย์จากสาย จ.จันทบุรี-ระยอง ที่เป็นลูกศิษย์และหลานหลวงปู่ทิม โดยหลวงปู่อนุญาตให้เป็นกรณีพิเศษ โดยหลวงปู่ให้แบบยันต์ และมอบมวลสารให้ รวมทั้งทรายศักดิ์สิทธิ์ จากเขาเจ้าหลาว ที่มีเทวดามานิมิตร(บางท่านให้ข้อมูลว่า มีผงพรายกุมารของหลวงปู่ทิมผสมอยู่ด้วย) จุดประสงค์เพื่อสมทบสร้างพระสถูปเจดีย์เพื่อบรรจุอัฐิธาตุของหลวงปู่หลังจากท่านมรณะภาพ และส่วนหนึ่งจะได้เอามาแจกงานประชุมเพลิงสรีระของหลวงปู่ท่านในกาลข้างหน้า จำนวนสร้างประมาณ 10,000 องค์ ด้านหลังของพระโรยเกษา และผงตะไบพระกริ่งชินบัญชรของหลวงปู่ทิม วัดระหารไร่ ซึ่งคณะศิษย์หลวงปู่ทิมนำมาถวาย โดยหลวงปู่เชย อธิษฐานจิตตลอดไตรมาส



.

 

เหรียญรุ่นนี้คือเหรียญรุ่นแรกของหลวงปู่ สร้างปี พ.ศ.2520 สมัยยังเป็นเจ้าอาวาสวัดหนองหงษ์ สร้างทั้งหมดประมาณ 5,000เหรียญ

เหตุแห่งการจัดสร้างเหรียญรุ่นนี้(ที่บางท่านอาจไม่รู้) ก็เพราะมีอยู่วันหนึ่ง หลวงปู่กล้วย วัดหมูดุด พระอริยะเกจิอาจารย์ชื่อดังในสมัยยุคสงครามอินโดจีนองค์หนึ่ง ในแถบภาคตะวันออก(มรณะภาพแล้วศพไม่เน่า) ได้ชวนหลวงปู่เชยไปโรงงานทำพระในสมัยนั้น เพื่อที่จะว่าจ้างช่างออกแบบสร้างเหรียญรุ่น ปีพ.ศ.20 ที่มีทั้งแบบนั่ง ขี่ครุฑ(เหรียญโล่) และแบบยืน เหยียบสิงห์(ช่อไชยพฤกษ์)ของหลวงปู่กล้วย หลวงปู่กล้วยก็เลยออกปากชวนให้ หลวงปู่เชยสร้างเหรียญบ้าง โดยบอกว่า ท่านเชยทำไมไม่สร้างเหรียญของตัวเองสักรุ่นนึงล่ะ ตอนแรกหลวงปู่เชยท่านปฏิเสธ เห็นว่าไม่จำเป็นอะไรมากนัก โดยอ้างว่า ไม่เอาหรอกครับ อย่าดีกว่า หลวงปู่กล้วยจึงกล่าวคะยั้นคะยอ ให้หลวงปู่เชยสร้างเป็นเพื่อนท่านหน่อย ลูกศิษย์จะได้มีของดีๆไว้ใช้กัน แต่หลวงปู่เชยก็กลับอ้างอีกว่า คงไม่ได้หรอกครับ เพราะผมไม่มีปัจจัยเพียงพอ(จริงๆแล้วหลวงปู่เชยท่านก็ไม่ค่อยมีปัจจัยจริงๆ เพราะท่านไม่จับปัจจัย และหากว่าได้มาท่านก็เอาเข้าเป็นกองกลางของวัดทั้งหมด ท่านเน้นปฏิบัติ ไม่ค่อยสะสม) แต่ถึงกระนั้น ทางเจ้าของโรงงานก็ยังบอกอีกว่า ไม่เป็นไรครับ ไม่มีก็ผ่อนเอาก็ได้ ผมไม่รีบ ผมจะทำให้ท่านอาจารย์ก่อนก็ได้ หลวงปู่เชยก็เลยจำต้องสร้างเหรียญรุ่นนี้ขึ้นมาพร้อมกับหลวงกล้วย โดยหลวงปู่เชย ท่านได้อธิษฐานจิตอัดพลัง เป็นปีๆ(อาจจะหลายปี เพราะไม่ค่อยแจกใคร)บางกระแสบอกว่า เหรียญรุ่นนี้ หลวงปู่กล้วยก็ได้ร่วมอธิษฐานจิตด้วย ซึ่งสร้างประสบการณ์ให้เกิดขึ้นมากมาย พุทธคุณเด่นด้านแคล้วคลาด อยู่ยง คงกระพันสูงมาก คนในพื้นที่ทราบกันดี (ปัจจุบันมีของปลอมแล้ว แต่ยังห่าง) ในท้องที่ปัจจุบันเล่นหาประมาณ 2,000-2,500)




.

 

({)ขอบพระคุณ พี่กวาวชไม เป็นอย่างสูงที่ได้ลงรูปวัตถุมงคลของหลวงปู่เชย(ประกอบ) เพื่อเผยแพร่ เป็นวิทยาทาน ให้ได้ศึกษากันครับ....

 

ยินดีกลับคุณกวาวชไมครับที่มีของหลวงปู่หลายอย่าง

 

ข้อมูลแน่นเหมือนเดิมนะท่าน

 

รูปหล่อรุ่น 2 สร้างถวายโดย ลูกบุญธรรมของหลวงปู่ บ้านอยู่บ้านหนองหงษ์ อ.ท่าใหม่ จ.จันทบุรี เพื่อบูชาพระคุณที่หลวงปู่เมตตา รวมทั้งเคยช่วยชีวิตให้รอดพ้นจากอันตราย นับครั้งไม่ถ้วน ถวายเพื่อให้หลวงปู่ได้แจกเป็นทานบารมีทั้งหมด เป็นเนื้อทองแดงผสมชนวนศักดิ์สิทธิ์ รมดำ ใต้ฐานบรรจุเกษา และอุดผงพุทธคุณสร้างจำนวนทั้งหมด 1,000องค์







.

 

ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ ส่วนตัวชอบเหรียญเสมารุ่น2ครับเลยเลือกไปเลี่ยมกันน้ำเก็บไว้บูชาติดตัว...ยังรออ่านอยู่นาครับท่านทุเรียนทอด

 

รุ่นนี้เรียกกันว่า ปิดตาเข่าบ่วง สร้างในปีพ.ศ.2542 สร้างจากเนื้อผงยา7ชนิดผสมกับ มวลสารต่างๆ มีทั้งผงอิทธิเจที่หลวงปู่เขียน-ลบเอง ขุยดินปิดปากรูปู ว่านสลักไกจากป่าเขมร ฯลฯ สร้างประมาณ 300องค์ มีทั้งปั๊มโค๊ตด้านหลัง และไม่ปั๊มโค๊ต และมีปิดทองด้านหน้าบางส่วน โดยมีลูกศิษย์ที่ศรัทธา แกะบล็อคมาถวาย ทุกอย่างทุกขั้นตอน ทำกันที่อาศรมทั้งหมด พอได้จำนวนเพียงพอ ก็ทำลายบล็อคทิ้งเลย ต่อหน้าสักขีพยาน พุทธคุณทางเมตตาโชคลาภนำหน้า แคล้วคลาด คงกระพัน ประสบการณ์ดีมาก ขนาดเด็กโดนลิงกัดยังไม่เข้า





รุ่นนี้เรียกกันว่า ปิดตาแจกทาน รุ่นสุดท้าย พ.ศ.2543(ล้อพิมพ์จัมโบ้2 ของหลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี) สร้างจากเนื้อผงอิทธิเจ ว่านต่างๆ เกสรดอกไม้บูชาพระ ผงธูป ผงศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ฯลฯ ด้านหลังเรียบ ส่วนใหญ่จารอักขระด้วยลายมือหลวงปู่เอง มีทั้งจารด้วยหมึก และจารด้วยเครื่อง จำนวนสร้างประมาณ 500องค์ มีทาทองบางส่วน





.

 

พระสิวลีองค์นี้ใช่ของหลวงปู่หรือไม่ครับ คุณทุเรียนทอด ผมจำไม่ได้ ผมเก็บไว้กับพระปิดตา เลยไม่แน่ใจ ช่วยตอบหน่อยครับ

 

พระพิมพ์นี้ผมไม่เคยเห็นเลยครับ น่าจะไม่ใช่ของหลวงปู่นะครับ

 

รุ่นนี้เรียกกันว่า ปิดตาจัมโบ้ สร้างในปีพ.ศ.2542 มวลสารสร้างจากเนื้อผงยา 7ชนิดผสมกับ มวลสารต่างๆ(คลุกรัก) มีทั้งผงอิทธิเจที่หลวงปู่เขียน-ลบเอง ขุยดินปิดปากรูปู ว่านสลักไกจากป่าเขมร ฯลฯ สร้างประมาณ 950องค์ ในจำนวนนี้มีทั้งฝังตะกรุด กับไม่ฝังตะกรุด และมีเนื้อผงกาฝากมะรุมเพียงเล็กน้อย ขนาดกว้างประมาณ 4ซ.ม สูง 4.5ซ.ม หนา 1.7ซ.ม โดยมีลูกศิษย์ที่ศรัทธา แกะบล็อคมาถวาย ทุกอย่างทุกขั้นตอน ทำกันที่อาศรมทั้งหมด พอได้จำนวนเพียงพอ ก็ทำลายบล็อคทิ้งเลย ต่อหน้าสักขีพยาน หลวงปู่จารอักขระ(ตอนหมาด)ด้านหลังให้เกือบทุกองค์ ส่วนใหญ่จารคำว่า จุ จู จัน จู , มะกันตังวา , อาปามะจุปะ พุทธคุณสูงทางเมตตา-โชคลาภนำหน้า แคล้วคลาด อยู่ยงคงกระพัน มหาอำนาจ-วาสนา ทรหด-อดทน ประสบการณ์เกิดขึ้นมีสูงมากๆ

รุ่นนี้ตอนแรกหลวงปู่ท่านบอกว่าองค์ใหญ่เกินไป ทำแล้วจะเปลืองผงมาก(เสียดายผงเนอะ) ก็เลยกดลองพิมพ์ได้สัก 10องค์ แต่ลูกศิษย์ลูกหาเห็นแล้วชอบกันมาก ก็เลยขอให้หลวงปู่สร้างหลายๆองค์หน่อย หลวงปู่ก็เลยบอกว่าถ้าชอบกันงั้นก็สร้างไปจนกว่าผงจะหมด ได้เท่าไรเท่านั้น ถือว่าเป็นรุ่นพิเศษก็แล้วกัน



หมายเหตุ: ว่านสลักไก เป็นว่านที่หลวงปู่ท่านสั่งให้ศิษย์ไปหามาให้ อยู่ที่ป่าเมืองเขมร ได้มาจำนวนหนึ่ง หัวว่านชนิดนี้มีลักษณะของแง่ง(แขนง)ที่งอกออกมา คล้ายกับไกปืน หลวงปู่เอามาเพาะ(ปลูก)ไว้ที่อาศรม โดยการปลูกแบบใช้วิชาเลี้ยงว่าน แล้วรดด้วยน้ำมนต์ทุกวัน ปลูกได้ไม่นาน หัวว่านมีขนาดใหญ่ขึ้นเร็วมาก หลวงปู่บอกว่า เอามาใช้เป็นเคล็ด ลั่นไกไม่ออก
ว่านชนิดนี้ตอนแรกผมก็ไม่เคยเห็นไม่เคยรู้จัก หลวงปู่เคยสั่งให้ผมหามาให้บอกว่า ที่สวนจตุจักรน่าจะมีขาย ลองเอามาฝากเราหน่อย ผมก็เลยไปเดินหาที่สวนฯ ได้มาสักสอง สามหัว เอามาถวายหลวงปู่ ท่านบอกว่า อย่างนี้ไม่ใช่ เพราะที่ผมหามาให้ท่านมันมีลักษณะคล้ายๆหัวหอมใหญ่ ท่านบอกว่ามันมีรูปแง่ง(แขนง)คล้ายๆไกปืน ตอนหลังมีคนหามาให้ท่านได้ที่สวนจตุจักร เขาเรียกกันว่า "ว่านขอทอง" ท่านบอกว่าเป็นว่านชนิดเดียวกัน แต่เรียกชื่อคนละอย่างกันกับท่าน ก็ดีนะกิตติยาคมแฝด(ทั้งขอทอง ทั้งสลักไก)



.

 

น้ำมนต์ถอนโบสถ์

หากว่าใครเคยไปหาหลวงปู่เชย ตอนท่านยังดำรงค์ขันธ์อยู่ จะเห็นว่า วันๆจะมีคนมาขอให้ท่านประพรม หรืออาบน้ำมนต์ให้ ตามแต่ว่าเขาจะเป็นอะไร หรือว่าต้องการแบบไหน ท่านก็จะสงเคราะห์ให้ตามนั้น แต่ถ้าใครสังเกตุดูว่าบริเวณต้นเสาต้นนึง จะมีโอ่งน้ำมนต์อยู่หนึ่งโอ่ง น้ำมนต์นี้หลวงปู่ท่านเรียกว่า น้ำมนต์ถอนโบสถ์ หลวงปู่เคยบอกว่า น้ำมนต์นี้ดีมาก ใช้รักษาผู้ถูกกระทำคุณไสย ผีเข้า แก้ดวงตก ขับไล่เสนียดจัญไรทั้งหลายทั้งปวง สามารถถอนได้ทุกอย่าง แถมยังเสริมศิริมงคลให้ชีวิตราบรื่นไร้อุสรรค โดยเฉพาะน้ำมนต์ถอนโบสถ์นี้ หลวงปู่ท่านจะใช้รด อาบ ให้กับคนที่มีเคราะห์จริงๆ หรือว่าหากผู้ใดจะทำการลื้อ(ถอน)โบสถ์ ศาลา ศาลเจ้า หรือแม้แต่บ้านเก่า ที่มีความเฮี้ยน ท่านก็จะให้ไปตักน้ำมนต์ที่โอ่งดังกล่าวไปใช้ หรือแม้แต่เด็ก หรือผู้ใหญ่ที่ป่วย ไข้ ไม่สบายอย่างไม่ทราบสาเหตุ ก็สามารถเอาน้ำมนต์นี้ไปอาบ หรือประพรมก็ได้ ซึ่งก็ได้ผลดีมาก เรียกว่าชะงัดนักแล
น้ำมนต์นี้พอเริ่มพร่องลงไป ท่านก็จะเติมน้ำ แล้วจะเอาเทียนตั้งหยดลงไป แล้วท่านจะสวดบทถอนโบสถ์ ถอนเสมาจนกว่าจะหมดใส้เทียน
มีอยู่เรื่องหนึ่งเกิดขึ้นกับลูกชายของ ลูกศิษย์คนนึงของท่าน มีอาการแปลกๆ ว่ากันว่า ชายคนนี้ไปรับขันธ์มาจากสำนักร่างทรงแห่งหนึ่ง ตั้งแต่รับขันธ์มาชายผู้นี้ก็มีนิสัยเปลี่ยนไปจากเป็นคนที่เรียบร้อย กลายเป็นคนใจร้อน ก้าวร้าว และจะหวงขันธ์ที่รับมาจากร่างทรงมาก ใครก็เข้าใกล้ไม่ได้ แม้แต่มารดาของตน บางวันมีอาการเพ้อ ละเมอ ออกมาโดยไม่รู้ตัว ทางญาติก็มาปรึกษากับหลวงปู่ถึงอาการของเขา ทางหลวงปู่ก็บอกว่า อย่างนี้ไม่ใช่ปกติแล้ว สงสัยมีวิญญานมาแฝง ให้กลับไปบองเขาให้มาหาเรา แล้วก็เอาขันธ์ที่ว่ามาด้วย แต่ทางมารดาของเขาก็บอกกับหลวงปู่ว่า สงสัยจะยาก เพราะมันหวงขันธ์มันมากเลย ใครก็เข้าใกล้ไม่ได้ หลวงปู่ก็บอกว่า เเอน่า ไปบอกมันก็แล้วกันว่า หลวงปู่เชยให้มาหา แล้วก็เอาขันธ์มาด้วยนะ เดี๋ยวมันก็ต้องมา จริงๆครับ!! พอมารดาไปบอก เขาก็กลับยอมเอาขันธ์มาหาหลวงปู่โดยง่าย แต่พอมาหาหลวงปู่ชายคนดังกล่าวก็กลับนั่งพับเพียบเรียบร้อย นั่งสมทนากับหลวงปู่ด้วยวาจาสุภาพ ผิดกับตอนที่อยู่ที่บ้านเป็นคนละคน หลวงปู่ก็เลยบอกว่า จะหวงไปทำไมแค่ขันธ์ใบเดียว หลวงปู่ขอก็แล้วกันนะ ตอนแรกก็ยังเหมือนเสียดาย พอหลวงปู่ประพรหมน้ำมนต์ให้ไป ก็กลับยกขันธ์ใบนั้นให้หลวงปู่ง่ายๆ หลวงปู่เลยสั่งให้ลูกศิษย์อีกคนเอาไปโยนทิ้งที่หลังเขา แล้วก็บอกว่า ทีหลังอย่าไปรับขันธ์กับใครอีกนะ จำเอาไว้ พวกนี้ไม่ใช่เทพ ไม่ใช่พรหม แต่เป็นผี เป็นสัมภเวสี ที่คอยกินเครื่องเซ่น หาเรื่องสร้างกรรมไปวันๆ ไม่มีประโยชน์ ไม่ใช่ทางของพุทธเรา ถ้าทางของพุทธศาสนาท่านต้องให้รับพระไตรสรณะคม แล้วหลวงปู่ก็ให้ตั้งใจรับเอาไตรสรณะคม คือถือเอา พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่งสูงสุด ไม่มีที่พึ่งอื่นไดยิ่งกว่า หลังจากนั้นชายคนนั้นก็หายเป็นปกติไม่มีอาการ หรือมีอะไรมารบกวนอีกเลย เคยถามท่านว่า....หลวงปู่ปราบพวกวิญญานร้ายที่ชอบรังควาญผู้คนอย่างไร มีคาถาอะไร หลวงปู่ก็เมตตาตอบว่า จริงๆพวกนี้น่าสงสารนะ เพราะอวิชชา ปิดหูปิดตาให้มืดบอด จึงต้องสร้างกรรมไปเรื่อยๆ บางครั้งเป็นคนที่ต้องตายก่อนอายุไขด้วยอำนาจของกรรมมาตัดรอนชีวิตก็กลายเป็นสัมภเวสีเร่ร่อนบ้าง เป็นอสุรกายบ้าง ต้องรับใช้กรรม ไม่มีญาติทำบุญอุทิศไปให้ ทางที่ดีเราอย่าไปใช้คาถา หรือวิชารังแกทำร้ายเขา แต่เราต้องแผ่บุญกุศล เจริญเมตตา เพื่อปรับภพภูมิให้เขานะถึงจะถูก
นี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่นำเสนอให้ท่านได้รับทราบถึงปฏิทาขององค์หลวงปู่ท่านครับ หลวงปู่เป็นพระที่มีเมตตาจิตที่สูงส่งมาก น่าเลื่อมใสจริงๆ สาธุ



.

 

ขอบคุณบทความดีๆ แบบนี้มากครับพี่ทุเรียนทอด ผมเองก็คล้องพระปิดตารุ่นแรก หลวงปู่เชยเนื้อคล้ายมีเม็ดทราย ส่วนพี่ชายผมคล้องปิดตารุ่นแรกเนื้อผงยาทาทองพี่ทุเรียนทอดพอจะเล่ารายละเอียดการสร้างพระปิดตารุ่นแรกได้มั้ยครับรออ่านนะครับ