สมาธิ และฌาน ตามหลักธรรมศรีอาริย์

สมาธิ และฌาน ตามหลักธรรมศรีอาริย์
ในการปฏิบัติ หรือหลักปฏิบัติทางศาสนานั้น ไม่ได้มีหลักการเป็น ปึกๆ หรือมีแต่รายละเอียด โดยไม่มีหัวข้อหลักการพื้นฐาน
ถ้ามีแต่รายละเอียด โดยไม่มีหลักการพื้นฐาน เขาเรียกว่า พวกยักษ์พวกมาร คือเป็นหลักวิชชา ของพวกยักษ์พวกมาร
ไม่ใช่หลักวิชชา ของเหล่าเทวดา อินทร์ พรหม

ท่านทั้งหลาย ยังมีความรู้เท่าไม่ถึงกาล เข้าใจผิดคิดว่า "ฌาน" คือสิ่งที่เกิดขึ้นขณะปฏิบัติสมาธิ
แท้จริงแล้ว หลักการในเรื่องของ "ฌาน"นั้น ได้ถูกบิดเบือนไปนานแล้ว (อาจเกิดจากหลายสาเหตุ ในที่นี้ไม่ขอกล่าวถึง)
เพราะเหตุที่ว่า ธรรมชาติของมนุษย์ แม้ไม่ต้องปฏิบัติสมาธิทางศาสนาเลย
ทุกคน ก็ล้วนมี ฌาน เป็นธรรมชาติอยู่แล้ว
ถ้าจะกล่าวให้เกิดความเข้าใจง่ายขึ้น คำว่า "ฌาน"นั้น เขาใช้ในการสอน หรืออธิบาย ถึงธรรมชาติของมนุษย์ ที่มนุษย์ทุกคน เมื่อได้สัมผัส หรือประสบ กับสรรพสิ่งภายนอกร่างกาย ทางอายตนะต่างๆแล้ว ทุกคน ล้วนต้อง เกิดฌาน ตามลำดับ ซึ่งมันก็คือความคิดนั่นเอง เพียงแต่ศัพท์ภาษานั้นเป็นศัพท์ภาษาบาลีสันสกฤต จึงเรียกว่า "ฌาน " ถ้าเป็นภาษาไทย ก็มีความหมายว่า มนุษย์ เมื่อได้สัมผัสทางอายตนะ ของร่างกายแล้ว ก็จะเกิดความคิดต่างๆนานาขึ้นมา ตามเหตุการณ์ หรือตามสิ่งที่ได้ประสบ เมื่อเกิดความคิดแล้ว ก็จะเกิด ฌาน ลำดับที่สอง เหตุเพราะ ในตัวมนุษย์ ย่อมต้องมีความรู้ ความเข้าใจ ในเรื่องต่างๆอยู่บ้าง ความรู้ความเข้าใจเหล่านั้น ก็จะไปยับยั้งความคิดต่างๆนานา หรือวิตกวิจารณ์ นั่นแหละ เมื่อยับยั้งได้แล้ว ความสุข หรือความสบายใจก็เกิดขึ้น ซึ่งก็คือปิตินั่นแหละ ต่างกันที่ศัพท์ภาษา เมื่อเกิดความสุขหรือความสบายใจแล้ว ความสุขความสบายเหล่านั้นก็จะหายไปเอง เพราะเป็นธรรมชาติของมนุษย์ เมื่อคิดเมื่อรู้ และเมื่อเข้าใจในเหตุการณ์ที่ได้ประสบมาแล้ว ลำดับเหตุการณ์ต่างๆ ก็จะสิ้นสุดลง เหลือแต่ความวางเฉย คือไม่สนใจกับเหตุการณ์ที่ได้ประสบนั้นอีก
ต่อเมื่อได้ประสบเหตุการณ์ต่างๆ ทางอายตนะของร่างกายอีก กระบวนการทางความคิดก็จะเริ่มขึ้นอีก หมุนวนกันเป็น วัฏจักร
บางเรื่อง บางความคิด ก็ต้องใช้เวลานานกว่า จะสิ้นสุดที่"ฌานที่ 4" บางเรื่อง บางความคิด ก็ใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาที จึงสิ้นสุดที่"ฌานที่ 4"
ซึ่งก็ย่อมขึ้นอยู่กับความรู้ความเข้าใจ รวม ไปถึงการได้รับการขัดเกลาทางสังคม วัฒนธรรมจารีตประเพณี อันนี้เขียนโดยรวม รายละเอียดยังมีอีกเยอะ

ส่วนการปฏิบัติสมาธิ หรือการฝึกสมาธินั้น เป็นการฝึกปฏิบัติธรรมชั้นพื้นฐาน ในแง่ของการควบคุมความคิด ดังนั้น การฝึกสมาธิก็คือ การไม่คิด ไม่เห็น สิ่งใด เพียงเอาใจจดจ่อ หรือเอาใจฝักใฝ่ หรือเอาใจเข้าไปผูกอยู่ในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ที่เกี่ยวข้องกับสรีระร่างกาย
ขอย้ำว่า การฝึกสมาธิ คือ การเอาใจจดจ่อ หรือเอาใจฝักใฝ่ หรือเอาใจเข้าไปผูกอยู่ในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ที่เกี่ยวข้องกับสรีระร่างกาย
เพื่อ ควบคุม ความคิด อารมณ์ และความรู้สึก
ดังนั้น การฝึกสมาธิ จึงเป็นเพียงการไม่คิด ไม่เห็น ไม่มีอารมณ์ ไม่รู้สึก (คำว่าไม่รู้สึก คือไม่รู้สึกว่า สบายใจ เสียใจ หรือเคียดแค้น อิจฉา ริษยา ฯลฯ)

 

เหรอครับ

 

อย่ายึดติดกับอนาคต ทำปัจจุบันให้ดีก่อน

ระวังจะไม่สำเร็จทั้งในศาสนาพระพุทธเจ้าสมณโคดม แล้วก็ไม่ทันศาสนาของพระศรีอาริยะเมตไตรย์นะครับ

 

พระศาสนาของพระพุทธเจ้า(พระโคดม) จะมีอายุถึง 5000ปี แล้วถึงจะเป็น พระศรีอาริยเมตไตร ประกาศพระพุทธศาสนาไม่ใช่เหรอครับ

หรือผมพลาดอะไรไป ท่าผิดพลาดประกาดใดก็ขอขมา ต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ด้วยครับ

 

คนบ้าครับ อย่าถือสา ลุงแกบ้ามานานแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า

 

onlyli

ยังนะครับ ไม่ใช่สิ้นสุดศาสนาของพระพุทธเจ้าโคดม 5000 ปีแล้ว พระศรอารย์ท่านมาเลย

ท่านจะลงมาสร้างบารมีในภพมนุย์อีกครั้ง เป็นครั้งสุดท้าย หลังจากนั้นท่านจึงจะมาตรัสรู้ เป็นเวลาอีกหล้ายสิบล้านปีนะ

 

ตาเทวดา

บางอย่างก็อ่านดูเข้าที่ หลายอย่างก็ไม่เข้าท่าคือแบบว่า "มั่วเอาเดาเอา"
ที่อ้างตัวว่าเป็นพระศรีย์ฯ บาปกรรมจะรับไม่ไหวแล้ว ถ้าตั้งใจจะบิดเบือนพระธรรมคำสอน นึกเอาก็แล้วกัน ถ้าไม่อยากได้ผุดได้เกิดก็เล่นไปเหอะ นรกไม่ใช่ของเล่นนะ

เตือนด้วยความห่วงใยตาเทวดาระวังเหอะถ้าข้างบนข้างล่างเขาเห็นว่าจะเป็นภัยกับศาสนามาก เข้าจะมาเอาตัวกลับไปจากภพมนุษย์เร็วขึ้น ที่พูดนี่ห่วงนะเห็นว่าอายุมากแล้วน่าจะได้อยู่บนโลกนี้นาน ๆ ไม่ใช่เขามาตามกลับแบบเร่งด่วน เห็นทำเป็นล้อเล่นถึงผู้ที่เขามีบุญญาธิการมาก

 

มัยบ้าคิดเองไม่ได้หรอก เช่นเอาศัพทางพุทธศาสนามา อย่าง มรรคแปด มาตั้ง แล้วค่อยไปหารายละเอียดมาใส่ ทีหลังให้ครบแปด แล้วมาบอกว่าเป็นหลักธรรมชาติของหลัก(พระ)ศรีฯ
สติไม่สมประกอปแท้ๆ ฮ่าฮ่าฮ่า

 

เป็นศาสดา บ่อด้ายคับ
ก็ธรรมที่เห็นที่ใช้กันทุกวันนี้ ยังเป็นธรรมที่เจ้าชายสิทธัตถะ ประกาศไว้เลย
เป็งได้ สุด ก็ อรหันต์ อ่ะ
จาเป็งศาสดาได้ก็ ต้องในยุคที่ ม่ะมีใครประกาศธรรมไว้เลยคับ
รอไปก่อนน๊าคร้าบ รอไป จนว่าโลกจาเน่า อินเตอร์เน็ตล่ม ตำราทั้งหลายถูกทำลายย่อยยับ ล่ะคับ
และโดยทั่วไป ถ้าเกิน โสดาบันแล้ว ก็ไม่มีใครบอกหรอกคับ ว่าตน บรรลุแล้ว
เพราะ เข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ด้วยกัน เด่วเค้าจาหาว่า หมกมุ่น

 

โอ้ยยยยยย ลำพังจะเป็นคนปกติ เลิกบ้า รักษาอาการทางจิตประสาท มันยังไม่มีปัญญาเลย ฮ่าฮ่าฮ่า

 

อืม....จะด่าว่าให้เป็นราคีต่อตัวเองดีหรือเปล่าเนี่ย???